sallam

dooste khoobam

man fek mikonam marge khoobi dashte basham ba arameshe tamam

u ham age khasti bedooni dalilesh chie

be man sari bezan khosh hal misham

felan byyyyyyyyyy

rasti man hazeram tabadole link konam u ham age khasti khabar bede

وقتي چيزي رو نمي شناسي نترسيدن از اون همون قدر احمقانه س كه ترسيدن. ما از مرگ چي مي دونيم؟ پشت ديوار مرگ چه خبره؟ با وجود واقعيت سنگين و مرموز مرگ زندگي رو بايد چطوري گذروند؟ وقتي
همه مون بايد بريم و هيچ گريزي نداريم آيا نبايد همه چي رو با توجه به اين واقعيت تنظيم كنيم؟ در اون صورت جاي هر چيز كجاست؟

سلام.
ببين، از مردن خيلي حرف نزن، من چند مليارد نفر رو ميشناسم كه مرگ اومد سراغشون و همه شون رفتن زير خاك. البته بعضيهاشون هنوز هم حرفهاشون شنيدنيه. به قول سعدي و خودم: هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق، ثبت است بر وبلاگ عالم، دوام ما.
خلاصه اينكه، چه بترسي، چه نترسي، مرگ مياد. پس بهتره با آغوش باز از اون استقبال كنيم. طوري كه خودش كم بياره. به قولي، موتو قبل ان تموتوا. بميريم قبل از مردن.
كارهاي خودت رو ادامه بده، يه روزه يه نفر در ميزنه ميگه ميخوام ببرمت پيش خدا، تو بهش بگو، من الان دارم براي خدا كار ميكنم، تو هم كارت رو بكن. اينطوري دهنش كف ميكنه حسابي و بعد ميره واسه اسرافيل و ميكاييل و جبراييل هم تعريف ميكنه، ميگه: اين مريمه هست، ميشناسينش كه؟ رفتم جونش رو بگيرم، زد تو حالم، اصلا نميترسيد لا مروت. انگار اومده بودم براش پيتزا بيارم. قد يه پيك موتوري ازم نترسيد.

ببين ديگه به اين شماره نه زنگ بزن نه اس ام اس بده شوخي هم ندارم ميخوام اين خط رو بفروشم تا دلت رو بخرم

سلام

با اميد به فرداهاي بهتر