سلام.ببين، از مردن خيلي حرف نزن، من چند مليارد نفر رو ميشناسم كه مرگ اومد سراغشون و همه شون رفتن زير خاك. البته بعضيهاشون هنوز هم حرفهاشون شنيدنيه. به قول سعدي و خودم: هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق، ثبت است بر وبلاگ عالم، دوام ما.خلاصه اينكه، چه بترسي، چه نترسي، مرگ مياد. پس بهتره با آغوش باز از اون استقبال كنيم. طوري كه خودش كم بياره. به قولي، موتو قبل ان تموتوا. بميريم قبل از مردن.كارهاي خودت رو ادامه بده، يه روزه يه نفر در ميزنه ميگه ميخوام ببرمت پيش خدا، تو بهش بگو، من الان دارم براي خدا كار ميكنم، تو هم كارت رو بكن. اينطوري دهنش كف ميكنه حسابي و بعد ميره واسه اسرافيل و ميكاييل و جبراييل هم تعريف ميكنه، ميگه: اين مريمه هست، ميشناسينش كه؟ رفتم جونش رو بگيرم، زد تو حالم، اصلا نميترسيد لا مروت. انگار اومده بودم براش پيتزا بيارم. قد يه پيك موتوري ازم نترسيد.
