یواش یواش داره از اون اصالتش دور میشه

از مداحش گرفته تا مردم شرکت کننده

مداحایی پیدا شدن که با آهنگ شعر میخونند

به دروغ و غلو و مظلوم نمایی و حتی کوچک کردن و بر انگیختن ترحم متوسل میشوند تا به اصطلاح مجلس گرم کنند و اشک بگیرند

مردم هم دنبال همچین آدمایی میرند و یادشون رفته که چی بود و چی باید باشه

جاهایی رفتم که فقط با خوندن دو خط شعر

شعری که شاعر از ته دل گفته و سراسرش احترام و عزت و بزرگی و زیبایی بوده

مجلس منقلب شده

اشک و ناله و فریاد و شوق و عشق موج زده

روضه هایی دیدم که ۳ یا ۴ نفره یا بیشتر اما گرمتر از مجلسهایی چند صد نفره

چراش رو نمیدونم

دنبالش هم نیستم بدونم فقط غصه و حسرت می خورم

یه چیزهایی این چند ساله دیدم که دردش هیچوقت پایان نداره

دیدم جاهایی و شهرهایی که روز تاسوعا و عاشورا

نعوذ بالله مثل کارناوال بوده

یه سری وسط مشغول طبل و دهل و سنج و زنجیر و بالا و پائین کردن صدا

بقیه هم مثل تماشاچی با هیبتها و شکل و شمایلهای آنچنانی

اونجوری که هر طرف میگردی فقط و فقط اسم از امام حسین علیه السلام میبینی

گناه که موج میزنه

بی تفاوتی و خنده و جک و متلک و جمع های ۳، ۴ نفره و نگاه و دنبال کردن و .....

قدیمیاش میگن

میخواره ها و قداره کش ها و .... به احترام این ماه

همه کار رو کنار میذاشتن

مرد و مردونه

حالا عاشورا و تاسوعا روز رفیق یافتن و قرار گذاشتن و ....

شاید باورتون نشه

چند ساله اگه هیئت هم نرم روز عاشورا به هیچ وجه بیرون نمیرم

نه به بهانه دیدن هیئتهای عزاداری نه تمثال و علم دیدن

از خدا میخوام بازی نخوریم

از روزگار و بدعتها و ....

نوشته های دیگران()

یعنی من چه جوری می میرم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
[عناوین آرشیوشده]